Tag: terapia słuchowa

Dzieci z trudnościami

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 16/10/2019. Opublikowano w Uncategorised. Brak komentarzy do Dzieci z trudnościami

Dysleksja
Dysleksja charakteryzuje się problemami w obszarze mowy przy normalnym poziomie rozwoju inteligencji.
Trudności mogą obejmować:
- wymawianiu słów,
- czytanie,
- pisanie,
- rozumieniu wypowiedzi i czytanego tekstu.
Może dotyczyć języka pisanego (dysortografia), jak również umiejętności matematycznych (dyskalkulia).
Dziecko z tymi „dys-” musi kompensować swoje braki poprzez świadomy wysiłek, skoncetrowany na rozumieniu i budowaniu wypowiedzi słownych. Prowadzi do zwiększonego większej męczliwości, trudności w koncetracji uwagi, osłabia zapamiętywanie i zdolność uczenia się.
Jeżeli dziecko/dorosły z problemamy dyslektycznymi miało opóźniony rozwój mowy, przechodziło często infekcje ucha, ma/miało problemy z artykulacją głosek, wskazuje to na zaburzenia przetwarzania słuchowego jako podłoże trudności a terapię słuchową jako jedyną metodę, która jest w stanie poprawić funkcje poznawcze odpowiedzialne za przetwarzania słuchowego.
Zespół Aspergera

Jest to zaburzenie, które obejmuje trudności w funkcjonowaniu społecznym, tendencją do stereotypowego, sztywnego repertuaru zachowań.
. Od autyzmu różni się ono brakiem opóźnienia rozwoju
mowy i funkcji poznawczych.
Z tych powodów jest określany jako wysokofunkcjonalny autyzm.
Często towarzyszą mu zachowania wskazujące na nadwrażliwość na dźwięki, dotyk, pewne smaki lub zapachy.

Nadwrażliwość jest związana z przetwarzaniem słuchowym i można ją zmniejszyć poprzez trening Tomatisa, wzmacniając osłabioną funkcję ochrony przed głośnymi i intensywnymi bodźcami dźwiękowymi.
Ta zmiana prowadzi poprawy napięcia mięśniowego, równowangi i zwiększenia poczucia bezpieczeństwa dziecka (tzw. „ugruntowania”) i większej otwartości na świat zewnętrzny.
Autyzm
Autyzm dziecięcy to całościowe zaburzenie rozwoju. Cechuje się charakterystycznym sposobem wadliwego funkcjonowania w trzech obszarach:
- interakcji społecznych,
- komunikacji
- zachowania, które są sztywne, estereotypowe i powtarzające się.
Nieprawidłowśoci w rozwoju pojawiają się przed ukończeniem trzeciego roku życia. Często poziom komunikacji z otoczeniem i rozwoju mowy jest bardzo ograniczony. Osoby z autzymem cehuje nadwrażliwość nie tylko słuchowa, ale na wszelkie bodźce – płynące z zewnątrz, jak również z własnego ciała. Jest ona podłożem gwałtownych nieprzyjemnych uczuć i reakcji.

Trening Tomatisa jest stosowany u dzieci z autyzmem właśnie po to, aby zmniejszyć poziom nadwrażliwości na bodźce.
AD(H)D
Zaburzenia uwagi mogą być połączone z nadaktywnością dziecka. Na pierwszy rzut oka trudno jest połączyć je z trudnościami w przetwarzaniu słuchowym. Wiemy jednak, że często są one związane z nadwrażliwością dziecka na niskie częstotliwości. Metoda Tomatisa pozwala na ocenę, na ile trudnościom związanym z uwagą, czy nadruchliwością towarzyszy właśnie ten problem z przetwarzaniem dźwięków.

Zaburzenie, które sprzyja deficytom uwagi to zbyt duża wrażliwość na dźwięki niskich częstotliwości w tzw. obszarze ciała (do 1000 Hz.).
Diagnoza uwagi słuchowej pomaga rozstrzygnąć, czy, w przypadku konkretnego dziecka jego trudności są związane z uwagą słuchową, ponieważ może być również tak, że trudności dziecka są lepiej skorelowane z falami mózgowymi i wówczas lepiej jest skorzystać z EEG lub HEG biofeedbacku (wujek Google na pewno wskaże Państwu odpowiednie miejsce w Państwa okolicy).

Prowadzi do:
- trudności w utrzymaniu uwagi i nadaktywności,
- tendencji do poznawania świata głównie poprzez zmysły, a nie słowa, pojęcia, intepretowanie, klasyfikację.
Terapia Tomatisa:
- Prowadzi również do wyciszenia i lepszej koncentracji uwagi na nauczanych w szkole treściach.
- pomaga przenieść poziom wrażliwości i zakres świadomej uwagi do obszaru mowy (1000-30000 Hz), charakterystycznego dla komunikacji słownej i logiki.

Trudności w uczeniu się. Badania Rourky’ego

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 15/10/2019. Opublikowano w Uncategorised. Brak komentarzy do Trudności w uczeniu się. Badania Rourky’ego

Trudności w uczeniu się Rourke, 1982

Trudności w uczeniu się Rourke 1982
Rourke i in. (University of Windsor, Ontario, Canada) badał 25 uczniów z trudnościami w uczeniu się w wieku od 9 do 14 lat, obserwując ich w okresie 1 roku (Rourke, 1982)

Szesnastu z nich przeszło program Tomatisa, a 9 stanowiło grupę kontrolną. Osoby badane nie zostały przypisane o grup w sposób losowy, ale w obydwu grupach był zrównoważony, podobny poziom IQ.

Większość dzieci stanowili uczniowie szkół dla dzieci z trudnościami w uczeniu się lub otrzymywały dodatkową, specjalną edukację (nauczanie indywidualne). Badanie nie informuje jak długo trwał program Tomatisa i jak był stosowany.

Zastosowano baterię testów, które zastosowano przed rozpoczęciem terapii, a następnie po roku czasu. Na baterię testów składały się:

Skala inteligencji Wechslera
Inwentarz osobowości dla Dzieci (PIC, Wirt, 1977), który bada opinie rodziców o zachowaniu dziecka i relacje w rodzinie. Wynik ogólny testu określa poziom przystosowania dziecka.
Test Osiągnięć Szkolnych (WRAT, Jastak i Jastak, 1965),
est Płynności Wypowiedzi (Strong, niedatowany)
Test Czytania (Gates i McCillop, 1962)
Grooved Pegboard Test (GPT, Klove, 1963) mierzący poziom dominacji ręki i koordynację wzrokowo-ruchową.

Na wykresie przedstawiono różnice wyników w poszczególnych testach pomiędzy badaniem po zakończeniu terapii i przed jej rozpoczęciem.

Home

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Home. Brak komentarzy do Home

Dzieci i młodzież

Metoda Tomatisa wspomaga rozwój
- Dysleksja.
- Opóźniony rozwój mowy.
- ADHD.
- Trudności w koncentracji uwagi.
- Depresja i problemy emocjonalne.
- Spektrum autyzmu.
- Wspomaganie nauki języków obcych.
- Słuch muzyczny.
- Wzbogacanie barwy głosu (śpiew, recytacja).
Dorośli

Metoda Tomatisa wspomaga rozwój
- Depresja.
- Problemy neurologiczne: afazja, demencja.
- Trudności w koncentracji uwagi, chroniczne zmęczenie.
- Wspomaganie nauki języków obcych.
- Rozwój słuchu muzycznego, wzbogacenie barwy głosu (alikwoty, głos „kostny”).
Trening słuchowy
- Polega na słuchaniu muzyki filtrowanej przez Ucho Elektroniczne.
- Parametry i sposób filtrowania muzyki są dobierane indywidualnie odrębnie dla każdej sesji treningu słuchowego.
- Zależą od celu treningu, rodzaju trudności i wieku pacjenta.
- Słuchanie filtrowanej muzyki stanowi ćwiczenie / reedukację mechanizmów uwagi słuchowej.
Zaproszenie

Zapraszam Rodziców dzieci z dysleksją, problemami w nauce i funkcjonowaniu społecznym.
Zapraszam rownież tych Rodziców, którzy chcą wspierać rozwój swoich dzieci.

Zapraszam Dorosłych, ktorzy chcieliby poprawić jakość swojego życia.

Jestem psychologiem i certyfikowanym Konsultantem Metody Tomatisa.
Zajmuję się nią od ponad 10 lat.

Diagnozę uwagi słuchowej w ramach terapii realizuję nieodpłatnie.

Czym jest Metoda Tomatisa?

Metoda opracowana przez dra A.A. Tomatisa polega na stymulacji dźwiękowej ucha i mózgu przy pomocy dynamicznie filtrowanych dźwięków. Jej celem jest poprawa czynności słuchania, mechanizmów uwagi i barwy oraz siły głosu, jak również rozumienia i ekspresji mowy.
Etapy terapii
Proces terapii składa się z etapów, podczas których codziennie są realizowane sesje treningu słuchowego.
- W opracowanym przez dra Tomatisa modelu, pierwszy etap terapii trwa 15 dni. Każdego dnia pacjent słucha filtrowanej przez Ucho Elektroniczne muzyki przez co najmniej 2 godziny.
- Drugi etap ma miejsce po 4-6 tygodniach przerwy, a kolejne, co dwa do trzech miesięcy.
Długość trwania terapii, ilość cykli, potrzeba ich powtarzania zależą od wieku i rodzaju problemu dziecka.

W zależności od rodzaju trudności dziecka do terapii są włączane sesje aktywne (ćwiczenie ekspresji mowy).
Badanie uwagi słuchowej

Na początku terapii oraz przed rozpoczęciem kolejnych jej etapów ma miejsce diagnoza uwagi słuchowej. Jej celem jest stworzenie indywidualnego programu terapii.

Opacowany przez dra Tomatisa Test Słuchowy jest przeprowadzany przy pomocy audiometru.
W przypadku młodszych dzieci, trudności w realizacji testu przez pacjenta diagnoza jest realizowana na podstawie wywiadu i obserwacji.
Złożone filtry audio jako narzędzie terapeutyczne

Na program treningu składa się muzyka Mozarta i chorały gregorianskie, które są modulowane przez opracowane przez dra Tomatisa złożone algorytmy filtrowania w Uchu Elektronicznym.

Sposób filtrowania i inne parametry terapeutyczne są definiowane przez Konsultanta odrębnie dla każdej sesji treningowej.

Do budowania indywidualnego programu potrzebna jest wiedza i doświadczenie. Mogą je tworzyć wyłącznie uprawnieni i przeszkoleni w tym zakresie Konsultanci Metody Tomatisa. Te kluczowe kompetencje posiadam i rozwijam od 2010 roku.

Dysleksja

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Dysleksja. Brak komentarzy do Dysleksja

Dysleksja to różnorodne trudności, których skutkiem jest problem w rozwoju umiejętności czytania. Podłożem tych trudności jest niedoskonałe funkcjonowanie ucha. Żeby usłyszeć każdą głoskę z osobna i przekazać tę informację do mózgu ucho w ciągu ułamka ułamka sekundy, po usłyszeniu jednej głoski, musi być gotowe na przyjęcie następnej. I nie chodzi tu o dłuuuugo trwające samogłoski, lecz o bardzo krótkie spółgłoski.

Kłopot jest z nimi taki, że mogą występować w grupach. Łatwiej jest usłyszeć słowo „woda”, niż „drżenie” lub „Szczebrzeszyn”. Problem w przygotowaniu ucha do słuchania może być związany z określonymi częstotliwościami i grupami spółgłosek. Odzwierciedleniem tych trudności są wady wymowy – trudności w artykulacji głosek w wyrazach. Głos jest pod kontrolą słuchu. Jeżeli nie słyszę wyraźnie każdej głoski, tylko większe dźwiękowe „plamy”, jak mam mówić, czytać i pisać…

Aby odbierać głoski, ucho musi być zdolne do bardzo szybkiego przetwarzania informacji. Musi być zdrowe, co oznacza, że ucho środkowe po prostu powinno być suche (znajdź skutecznych lekarzy, którzy pomogą Twojemu dziecku z alergią lub skłonnością do katarów i stanów zapalnych). Mięśnie ucha środkowego, odpowiadające za przygotowanie ucha wewnętrznego i utrzymanie napięcia błony bębenkowej, powinny pracować sprawnie i w skoordynowany sposób we wszystkich częstotliwościach. Jeśli tak nie jest – terapia słuchowa stanowi metodę, która została opracowana właśnie w celu poprawy funkcjonowania uwagi słuchowej.

Autyzm. Badania Schiedecka. 2000

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Spektrum autyzmu. Brak komentarzy do Autyzm. Badania Schiedecka. 2000

Autyzm jest kompleksowym, wielopłaszczyznowym zaburzeniem, na które do dnia dzisiejszego nie znaleziono jednego lekarstwa. Metoda Tomatisa również nie uzurpuje sobie praw do bycia panaceum na zaburzenia z kręgu autyzmu. Jest interwencją, która pomaga dzieciom, chorym na autyzm lepiej funkcjonować. Dr. Alfred Tomatis ocenił, że jego metoda znacząco poprawia jakość życia u około 60% autystycznych dzieci (Neysmith-Roy, 2001). Spośród tych, na których terapia działa, około połowa odpowiada dość szybką poprawą, a druga połowa rozwija się raczej stopniowo. Jak dotąd nie znaleziono wyjaśnienia, dlaczego niektóre dzieci nie reagują na stymulację słuchową.

Zakres korzyści prezentuje się od raczej niewielkich do bardzo poważnych, łącznie z całkowitym powrotem do zdrowia w niektórych przypadkach (Neysmith-Roy, 2001, Ruben, 2004). Dowody kliniczne także pokazują, że bardziej intensywne użycie głosu matki i długie sesje (prowadzone podczas snu) wydają się prowadzić do poprawy w 80%przypadków małych autystycznych dzieci (Wervoort, 2006). Schiedeck (University of Salzburg) badał wpływ terapii Tomatisa na sprawność motoryczną, percepcję wzrokową i wymowę u dzieci i młodzieży ze średnim nasileniem autyzmu (Schiedeck, 2000). Grupa składała się z 20 osób. Różnili się oni umiejętnościami językowymi i cechowała się niskim poziomem ilorazu inteligencji (pomiędzy 50 – 80). Połowa grupy otrzymała 46 godzin terapii. Druga w tym czasie nie przechodziła żadnej terapii.

Bateria testów składał się z:

Test LOS KF 18, którego podtesty badają rozwój ruchowy (Eggert, 1974)
Dwa podtesty Testu Frostig’a, które określają poziom rozwoju percepcji wzrokowej (Frostig, 1987)
Test DLBT, który mierzy precyzję w wypowiadaniu słów.

img src=”images/Badania/bez nazwy.png” border=”0″ width=”529″ height=”319″ style=”display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;” /></p>

Dysleksja. Mould. 1985

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Dysleksja. Brak komentarzy do Dysleksja. Mould. 1985

Mould (Brickwall House, East Sussex, England) przeprowadziła dwa badania, obydwa dotyczące dyslektycznych chłopców (Mould, 1985). Przeciętnie, ich „wiek czytania” wynosił od 4 do 5 lat mniej w porównaniu z wiekiem kalendarzowym. Umiejętność pisania była cofnięta jeszcze bardziej. Chłopcy chodzili do szkoły. Okres badania trwał 2 lata.

Pierwsze badanie rozpoczęło się w 1982. Uczestniczyło w nim 23 chłopców w wieku 10-15 lat. 12 z nich stanowiło grupę eksperymentalną, która otrzymała 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, 11 chłopców nie otrzymywała w tym czasie żadnej terapii.Drugie badanie rozpoczęlo się w 1983 roku. Brało w nim udział 24 chłopców. Połowa z nich odbyła 100-godzinną terapię Tomatisa. Jak poprzednio – grupa kontrolna nie korzystała z żadnej formy terapii. Wszystkie dzieci były badane co 6 m-cy przez okres 2 lat. Jakkolwiek, dla niektórych spośród zastosowanych testów odnajdujemy informację, że niektóre dane po 24 m-cach nie zostały zraportowane, dlatego zostały zastąpione przez miary po 18 m-cach.

Bateria testów obejmowała:

The Neale Reading Test (NRT), który mierzy szybkość czytania, dokładność i zrozumienie
The Wide Range Achievement Test (WRAT), Test Osiągnięć Szkolnych
The British Picture Vocabulary Scale (BPVS), Brytyjski Obrazkowy Test Słownikowy
The Fluency Test (FT), Test Płynności Językowej
The Myklebust Rating Scale (MRS), który mierzy ogólne trudności w uczeniu się.

Niestety dwa badania różnią się nieco zestawem stosowanych testów (Wyniki zostały przedstawione na poniższych wykresach. Przedstawiają one procent poprawy różnych obszarów umiejętności na zakończenie okresu obserwacji. Wyniki pokazują, że uczniowie, którzy otrzymali terapię Tomatisa poprawili swoje wyniki znacząco bardziej, niż grupa kontrolna. Najbardziej istotne różnice zostały odnotowane w kategoriach mierzących umiejętność czytania i mówienia.

Istotne do odnotowania jest, że dane pokazują, iż poprawa była kontynuowana nawet po 6 miesiącach od zakończenia interwencji Tomatisa. Kontynuacja zmian zapoczątkowanych terapią Tomatisa jest zwana również rozszerzonym efektem Tomatisa”.

Ciało pod kontrolą słuchu

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Elementy uwagi słuchowej. Brak komentarzy do Ciało pod kontrolą słuchu

Laryngolodzy i neurolodzy podzielili jeden narząd na pół. Jedni wzięli część odpowiedzialną za słyszenie i nazwali ją uchem wewnętrznym, drudzy zainteresowali się narządem zmysłów odpowiedzialnym za odbieranie informacji o położeniu w przestrzeni ciała i głowy i nazwali ją przedsionkiem. Faktycznie, jest to jeden narząd zmysłów, który odbiera ruchy/fale o różnym natężeniu.

Doktor Tomatis, rozumiejąc falową naturę docierających do nas bodźców, metaforycznie określił, że cały narząd jest anteną, odbiornikiem, służącym do odbierania fal. Myśląc dodatkowo o tym, że całe ciało stanowi dla ucha rezonator i jest swoistym muzycznym instrumentem.

Przedsionek, „ucho ciała”

Ruch ciała jest falą o bardzo niskich częstotliwościach, poniżej pasma słyszalnego i jest odbierany przez kilka receptorów, z których składa się przedsionek. Są to trzy kanały półkoliste, odbierające informacje o położeniu i ruchach głowy, a także woreczek i łagiewka, informujące o położeniu ciała w przestrzeni i przyspieszeniu. Zaburzenia w jego funkcjonowaniu prowadzą do zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchowej, braku zręczności i koordynacji, trudności w rozwoju ruchowym, zaburzeń schematu ciała, problemów z napięciem mięśniowym (obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe).

Niskie dźwięki, o częstotliwości do 1000 Hz. mają pozytywny wpływ na funkcjonowanie przedsionka, a tym samym pomagają w przezwyciężeniu problemów dotyczących schematu ciała, napięcia mięśniowego i koordynacji wzrokowo-ruchowej. Terapia słuchowa jest, obok integracji sensorycznej wartościową metodą terapeutyczną. Dodatkowo przedsionek jest w terapii słuchowej Tomatisa pobudzany poprzez przewodnictwo kostne.

Narząd ślimakowy – „ucho audytwne”

Ucho odbiera i przetwarza na impulsy nerwowe dźwięki o częstotliwościach od 20 Hz do 20 000 Hz. Na funkcjonowanie obydwu części ucha wewnętrznego ma wpływ funkcjonowanie mięśnia strzemiączkowego. Odpowiada on za utrzymanie i bardzo szybkie przywracanie stanu równowagi płynów wewnątrz ucha wewnętrznego, co jest niezbędnym warunkiem ciągłego przygotowywania ucha do odbioru informacji o ruchach ciała i informacji dźwiękowych. Reguluje również poziom stymulacji ucha wewnętrznego, tłumiąc odbiór dźwięków o zbyt dużym natężeniu.

Terapia w praktyce

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Prowadzenie terapii. Brak komentarzy do Terapia w praktyce

Czas trwania terapii

Liczba cykli słuchania muzyki zależy od wielu czynników, z których najistotniejsze to rodzaj i nasilenie problemów. W przypadku przeciętnego nasilenia trudności (np. dysleksja) przeciętnie potrzebujemy około 3 sesji, aby osiągnąć znaczącą poprawę funkcjonowania. W sytuacji nasilenia problemów (spektrum autyzmu) wskazanych jest co najmniej 6 sesji rocznie. Terapia może trwać nawet do 3-4 lat.

Procedura treningu słuchowego:

dzienna porcja muzyki to co najmniej godziny słuchania
pierwszy cykl co najmniej 30 godzin w ciągu 15 dni
przerwa po pierwszym cyklu – od 4 do 6 tygodni od zakończenia poprzedniego etapu
drugi cykl to co najmniej 16 godzin muzyki
kolejne 16-godzinne cykle mają miejsce co 6 do 8 tygodni
Równolegle z terapią (również pomiędzy cyklami) bardzo wskazana jest aktywna praca z głosem, np.:
- głośne czytanie w domu (co najmniej 30 minut)
- śpiew
- terapia logopedyczna
- trening emisji głosu

Podczas słuchania muzyki należy wyeliminować czynności, angażujące czynność słuchania i mowę oraz mięśnie twarzy. Nie są wskazane:

czytanie książek
oglądanie telewizji, słuchanie radia
prowadzenie rozmów
gry angażujące myślenie słowne (np. srabble)
jedzenie
żucie gumy

Wskazane aktywności podczas treningu to:

układanki
puzzle
rysowanie/malowanie
gry angażujące wyobraźnię wzrokową (myślenie słowne w małym natężeniu)
spacer w cichej okolicy
drzemka, sen 🙂

Terapia słuchowa z punktu widzenia pacjenta polega na słuchaniu muzyki przez słuchawki. Jest to odpowiednio dobrana muzyka Mozarta oraz chorały gregoriańskie.

Program terapii składa się z odpowiednio dobranych pod kątem pacjenta fragmentów muzyki z indywidualnie dopasowanymi przez Konsultanta Tomatisa parametrami, dotyczącymi:

tzw. 'bramkowania’ które powoduje ćwiczenie mięśni w uchu środkowym (efekt Tomatisa), przedsionka (zmysł równowagi) i struktur mózgu sterujących mechanizmami uwagi słuchowej
przewodnictwa powietrznego i kostnego w odniesieniu do opisanych powyżej elementów
lateralizacji – wzmacniania dominacji ucha prawego dla czynności powiązanych z mową
filtrów dolno- i górnoprzepustowych
aktywnej pracy z mikrofonem – ćwiczenia mowy przy użyciu ucha elektronicznego na kolejnych etapach treningu.

Program terapii powinien być zbudowany indywidualnie w oparciu o badanie uwagi słuchowej, które jest realizowane przy użyciu audiometru. Służy ono również do weryfikacji postępów treningu. Pierwsze zmiany w funkcjonowaniu są rejestrowane właśnie poprzez badanie, ponieważ zmiany rozwojowe są o wiele bardziej rozciągnięte w czasie.

Historia Metody Tomatisa

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 17/09/2018. Opublikowano w Tomatis. Brak komentarzy do Historia Metody Tomatisa

1945-1960. Sformułowanie praw dotyczących relacji pomiędzy słuchem i głosem (tzw. praw Tomatisa). Stworzenie urządzenie do terapii słuchowej, Elektronicznego Ucha. Skuteczne zastosowanie metody w stosunku do śpiewaków operowych
1960-1975. Wprowadzanie odkryć w życie. Rozwój zastosowania terapii słuchowej
1975 – 1995. Stworzenie systemu profesjonalnych szkoleń dla Konsultantów Metody Tomatisa. Rozwój sieci centrów i terapeutów Tomatisa
1995. Wycofanie się Alfreda Tomatisa z czynnej pracy zawodowej
2000. Stworzenie Tomatis Development (TDSA). Utworzenie centrów szkoleniowych w rożnych krajach
2001. Śmierć Alfreda Tomatisa. Utworzenie Międzynarodowego Stowarzyszenia Konsultantów Tomatisa – IARCTC

Nadwrażliwość

Napisane przez Mariusz Krzaczek w dniu 16/09/2018. Opublikowano w Elementy uwagi słuchowej. Brak komentarzy do Nadwrażliwość

Wrażliwość na dźwięki to zdolność do odbierania dźwięków o określonej częstotliwości (wysokości dźwięku) przy określonym jego natężeniu (głośności). Odbiór dźwięków różnych częstotliwości może być zaburzony poprzez nadwrażliwość na określone częstotliwości.

Nadwrażliwość to reakcja bólowa na dźwięki. Nasilona może prowadzić do zakłóceń w odbiorze wypowiedzi słownej, jak również do problemów emocjonalnych. Nadwrażliwość w pewnych zakresach częstotliwości może powodować reakcje lękowe, a nawet ból na brzmienie głosu konkretnych osób. Często towarzyszy jej nadwrażliwość na dotyk. Stąd prosta droga do obronnego wycofywania się z kontaktów z otoczeniem i zwiększonego dystansu. Znacznie nasilona nadwrażliwość często towarzyszy spektrum autyzmu. Terapia słuchowa prowadzi do poprawy funkcjonowania w tym zakresie i wo konsekwencji do lepszego funkcjonowania dziecka.

Inne problemy związane z nadwrażliwością to:

tendencja do reakcji lękowych,
słaba odporności na stres,
objawy nadpobudliwości psychoruchowej,
trudności w koncentracji uwagi,
obniżony poziom energii,
zwiększona męczliwość dziecka.

Badanie uwagi słuchowej stanowi obiektywną metodą diagnozy nadwrażliwości słuchowej, a redukcja nadwrażliwości jest jednym z pierwszych celów terapii. Prowadzi do zmniejszenia poziomu lęku i alienacji, prowadzi do otwarcia na świat zewnętrzny i komunikacji.

Tag: terapia słuchowa

Dysleksja

Zespół Aspergera

Autyzm

AD(H)D

Trudności w uczeniu się Rourke, 1982

Dzieci i młodzież

Dorośli

Trening słuchowy

Zaproszenie

Czym jest Metoda Tomatisa?

Etapy terapii

Badanie uwagi słuchowej

Złożone filtry audio jako narzędzie terapeutyczne