Skip to main content

Tag: dysleksja

Życie profesora Tomatisa

Alfred A. Tomatis, Tomatis

Życie Profesora Tomatisa

Dr. Alfred Tomatis ur. 1 stycznia 1920 w Nicei, zm. 25 grudnia 2001 r. w Carcassonne. Był znanym otolarynologiem, naukowcem i wynalazcą. Ukończył Paryską Szkołę Medycyny. Jego alternatywna teoria słyszenia jest znana jako Metoda Tomatisa.

Alfred Tomatis był synem wielkiego w owym czasie śpiewaka opery paryskiej – Umberto Tomatisa. Wkrótce po rozpoczęciu praktyki lekarskiej jego ojciec i jego koledzy, śpiewacy operowi zaczęli zwracać się do niego ze swoimi problemami z głosem. Tomatis szybko swierdził, że tradycyjne zabiegi medyczne, stosowane na śpiewakach operowych są nieskuteczne (np. leczenie zasypkami ze strychniny), a także, że istnieje bardzo niewiele badań nad głosem.

Na początku swojej kariery, na zlecenie francuskiego ministerstwa pracy prowadził badania nad utratą słuchu pracowników fabryk. Miał więc możliwość porównania ubytków słuchu robotników i śpiewaków operowych. Problemy ze słuchem robotników i śpiewaków operowych były podobne! Sformułował teorię, że podstawą wielu problemów z głosem są problemy ze słuchem. Odkryte przez niego prawo, że „głos nie wyprodukuje tych częstotliwości, których nie odbiera ucho”, jest znakiem rozpoznawczym jego metody.

Głos śpiewaka operowego może jego samego doprowadzić do zaburzenia funkcjonowania, nawet uszkodzenia własnych mięśni ucha środkowego, co w konsekwencji prowadzi do ubytku słuchu. Wiadomo, że do uszkodzenia słuchu może dojść już przy natężeniu dźwięku na poziomie 80 lub 90 decybeli. Śpiewacy operowi potrafią śpiewać z natężeniem aż do 150 decybeli. Stąd prosta droga do tego, że śpiewacy po wielu latach pracy na scenie nie mogą wytwarzać dźwięków w rejestrach, których sami nie słyszą.

Dr Tomatis zbudował specjalne urządzenie, ucho elektroniczne, którego celem była mikrogimnastyka mięśni ucha środkowego w celu poprawy ich funkcjonowania. Zbudowany przez niego program polegający na słuchaniu muzyki Mozarta i chorałów gregoriańskich, przefiltrowanych przez ucho elektroniczne prowadził do poprawy funkcjonowania funkcji słyszenia śpiewaków operowych i, w konsekwencji – do przywrócenia bogatego w barwy głosu. Wielu słynnych śpiewaków operowych stało się pacjentami dra Tomatisa. Dr Tomatis rozpoczął terapię innych problemów, takich jak dysleksja, ADHD, depresja, czy autyzm. Znalazł dowody, że wielu tego rodzaju trudnościom towarzyszą problemy z uwagą słuchową. Istnieje wiele doniesień o pozytywnych efektach reedukacji dzieci i dorosłych z tymi problemami poprzez metodę Tomatisa. Niektóre z nich są omówione na niniejszej stronie w zakładce Skuteczność.

Niewątpliwie Alfred Tomatis dał światu olbrzymią eksperymentalną wiedzę i odkrył na nowo ucho jako narząd, którego funkcjonowanie ma wpływ na wiele różnych funkcji psychicznych (poznawczych i emocjonalnych). Różni naukowcy i praktycy zostali zainspirowani tą ideą do powstania innych metod treningu słuchowego, np. IT (dr Berard, współpracownik Tomatisa), terapia Samonas, Integrated Listening System, czy Listening Program (Advaced Brain Technology), które wykorzystują niektóre elementu treningu Tomatisa. Z drugiej strony – jedynie Metoda Tomatisa stanowi kompleksowe podejście diagnostyczne i reedukacyjne. Programy treningowe są opracowywane indywidualnie na podstawie wywiadu i badania uwagi słuchowej przy pomocy audiometru (zestaw testów opracowanych przez dra Tomatisa). Badanie uwagi słuchowej jest ważnym elementem diagnostycznym, ponieważ na tej podstawie Konsultant metody wnioskuje również o rodzaju problemów pacjenta, poziomie funkcjonowania poznawczego i emocjonalnego. Badanie służy również do monitorowania przebiegu terapii, ponieważ zmiany na poziomie fizjologicznym poprzedzają zmiany w funkcjonowaniu. Dzięki metodzie, stworzonej przez dra Alfreda Tomatisa możemy pomagać dzisiaj większej liczbie dzieci i dorosłych, niż kiedykolwiek wcześniej, włączając w to bardzo poważne spektrum problemów i wyzwań rozwojowych. 

Z powrotem

Tomatis, bio, metoda

Tomatis

Tomatis, bio, metoda

Dr Alfred Tomatis i jego odkrycia

Dr A.A. Tomatis żył w latach 1919 – 2001. Był synem słynnego wówczas śpiewaka operowego. Opera i medycyna to były jego dwie wielkie pasje.
Na skutek ich połączenia został lekarzem, otolaryngologiem.
W latach 50-tych ubiegłego wieku dokonał odkryć, które pozwoliły mu stworzyć szeroką koncepcję uwagi słuchowej. W jej ramach wypracował metodę uczenia ucha i mózgu na nowo zdolności związanych z uwagą słuchową.
Korzystają z niej:

  • śpiewacy – zdobywają utracony, bogaty w alikwoty, mocny (muzycy wiedzą o co chodzi) głos
  • dyslektycy – rozwijają słuch fonematyczny, dzięki któremu mogą wreszcie zacząć normalnie przetwarzać i kontrolować wypowiedzi
  • osoby ze spektrum autyzmu – zmniejszają nadwrażliwość (zarówno dźwiękową, jak również dotykowe, a nawet smakowe i zapachowe) i w konsekwencji otwierają się bardziej na świat zewnęrzny, czy w ogóle zaczynają mówić.
  • osoby starsze i osoby z depresją – odzyskują utracony sposób na dostarczanie sobie i mózgowi energii poprzez dźwięki.
  • uczący się języków obcych – otwierają ucho na dźwięki typowe innych języków i w ten sposób przyspieszają postępy.

A teraz trochę o doktorze Tomatisie i jego odkryciach…

Życie profesora

Życie profesora Tomatisa

Dr. Alfred Tomatis ur. 1 stycznia 1920 w Nicei, zm. 25 grudnia 2001 r. w Carcassonne. Był znanym otolarynologiem, naukowcem i wynalazcą. Ukończył Paryską Szkołę Medycyny. Jego alternatywna teoria słyszenia jest znana jako Metoda Tomatisa.

Więcej


Historia Metody

Historia Metody Tomatisa

Za inaugurację metody uważa się wykład Profesora Tomatisa w Paryskiej Akademii Nauk w roku 1959, kiedy ogłosił on światu nauki swoją koncepcję i metodę terapeutyczną.

Więcej


Efekt Tomatisa

„Efekt Tomatisa” to dokonane przez niego odkrycie korelacji między słuchem i głosem…

Więcej


Dzieci z trudnościami

  • Dysleksja Tomatis

    Dysleksja

    Dysleksja charakteryzuje się problemami w obszarze mowy przy normalnym poziomie rozwoju inteligencji.
    Trudności mogą obejmować:

    • wymawianiu słów,
    • czytanie,
    • pisanie,
    • rozumieniu wypowiedzi i czytanego tekstu.

    Może dotyczyć języka pisanego (dysortografia), jak również umiejętności matematycznych (dyskalkulia).
    Dziecko z tymi „dys-” musi kompensować swoje braki poprzez świadomy wysiłek, skoncetrowany na rozumieniu i budowaniu wypowiedzi słownych. Prowadzi do zwiększonego większej męczliwości, trudności w koncetracji uwagi, osłabia zapamiętywanie i zdolność uczenia się.
    Jeżeli dziecko/dorosły z problemamy dyslektycznymi miało opóźniony rozwój mowy, przechodziło często infekcje ucha, ma/miało problemy z artykulacją głosek, wskazuje to na zaburzenia przetwarzania słuchowego jako podłoże trudności a terapię słuchową jako jedyną metodę, która jest w stanie poprawić funkcje poznawcze odpowiedzialne za przetwarzania słuchowego.

  • Zespół Aspergera, Asperger, Tomatis

    Zespół Aspergera

    Jest to zaburzenie, które obejmuje trudności w funkcjonowaniu społecznym, tendencją do stereotypowego, sztywnego repertuaru zachowań.
    . Od autyzmu różni się ono brakiem opóźnienia rozwoju
    mowy i funkcji poznawczych.
    Z tych powodów jest określany jako wysokofunkcjonalny autyzm.
    Często towarzyszą mu zachowania wskazujące na nadwrażliwość na dźwięki, dotyk, pewne smaki lub zapachy.

    Nadwrażliwość jest związana z przetwarzaniem słuchowym i można ją zmniejszyć poprzez trening Tomatisa, wzmacniając osłabioną funkcję ochrony przed głośnymi i intensywnymi bodźcami dźwiękowymi.
    Ta zmiana prowadzi poprawy napięcia mięśniowego, równowangi i zwiększenia poczucia bezpieczeństwa dziecka (tzw. „ugruntowania”) i większej otwartości na świat zewnętrzny.
  • Autyzm Tomatis

    Autyzm

    Autyzm dziecięcy to całościowe zaburzenie rozwoju. Cechuje się charakterystycznym sposobem wadliwego funkcjonowania w trzech obszarach:

    • interakcji społecznych,
    • komunikacji
    • zachowania, które są sztywne, estereotypowe i powtarzające się.

    Nieprawidłowśoci w rozwoju pojawiają się przed ukończeniem trzeciego roku życia. Często poziom komunikacji z otoczeniem i rozwoju mowy jest bardzo ograniczony. Osoby z autzymem cehuje nadwrażliwość nie tylko słuchowa, ale na wszelkie bodźce – płynące z zewnątrz, jak również z własnego ciała. Jest ona podłożem gwałtownych nieprzyjemnych uczuć i reakcji.

    Trening Tomatisa jest stosowany u dzieci z autyzmem właśnie po to, aby zmniejszyć poziom nadwrażliwości na bodźce.

  • ADHD, Tomatis

    AD(H)D

    Zaburzenia uwagi mogą być połączone z nadaktywnością dziecka. Na pierwszy rzut oka trudno jest połączyć je z trudnościami w przetwarzaniu słuchowym. Wiemy jednak, że często są one związane z nadwrażliwością dziecka na niskie częstotliwości. Metoda Tomatisa pozwala na ocenę, na ile trudnościom związanym z uwagą, czy nadruchliwością towarzyszy właśnie ten problem z przetwarzaniem dźwięków.

    Zaburzenie, które sprzyja deficytom uwagi to zbyt duża wrażliwość na dźwięki niskich częstotliwości w tzw. obszarze ciała (do 1000 Hz.).
    Diagnoza uwagi słuchowej pomaga rozstrzygnąć, czy, w przypadku konkretnego dziecka jego trudności są związane z uwagą słuchową, ponieważ może być również tak, że trudności dziecka są lepiej skorelowane z falami mózgowymi i wówczas lepiej jest skorzystać z EEG lub HEG biofeedbacku (wujek Google na pewno wskaże Państwu odpowiednie miejsce w Państwa okolicy).

    Prowadzi do:

    • trudności w utrzymaniu uwagi i nadaktywności,
    • tendencji do poznawania świata głównie poprzez zmysły, a nie słowa, pojęcia, intepretowanie, klasyfikację.

    Terapia Tomatisa:

    • Prowadzi również do wyciszenia i lepszej koncentracji uwagi na nauczanych w szkole treściach.
    • pomaga przenieść poziom wrażliwości i zakres świadomej uwagi do obszaru mowy (1000-30000 Hz), charakterystycznego dla komunikacji słownej i logiki.

Dysleksja

O dysleksji

dysleksja, Tomatis

Dysleksja to różnorodne trudności, spośród których za główną uważa się problem w rozwoju umiejętności czytania.

Naukowcy wskazują tutaj na trudności w przetwarzaniu informacji słuchowych (fonemy) i wzrokowych (grafemy – litery) oraz w ich wzajemnej współpracy (ustanowienie trwałych skojarzeń pomiędzy fonemami i grafemami).
Przyjrzyjmy się bliżej funkcjonowaniu uwagi słuchowej u dziecka z dysleksją. Żeby usłyszeć każdą głoskę z osobna i przekazać tę informację do mózgu, ucho w ciągu ułamka sekundy, po usłyszeniu głoski, musi być gotowe na wysłuchanie kolejnej.

I nie chodzi tu o dłuuuugo trwające samogłoski. To nie one są problemem dla usłyszenia wyrazów, lecz o bardzo krótkie spółgłoski. Jeżeli tak nie jest, ucho odbiera wolniej głoski, niż są one „generowane”. Wychwytuje ono co drugą, co trzecią głoskę i w efekcie do mózgu docierają niezrozumiałe plamy dźwiękowe. Mózg staje przed nie lada wyzwaniem, w porównaniu z dziećmi bez tego rodzaju problemu, aby je rozpoznać.
Na szczęście, z czasem, również u dzieci z dysleksją buduje się dźwiękowy słownik słów i odpowiadających im znaczeń. W trakcie nauki pisania i czytania jest on rozszerzany o wzrokowe reprezentacje wyrazów. Dzięki temu słownikowi, gdy do mózgu nie docierają precyzyjnie wszystkie informacje, mózg dziecka z dysleksją wykonmuje dodatkową pracę.

Polega na stawianiu hipotez i „odgadywaniu” usłyszanych słów i zdań. Tej dodatkowej czynności towarzyszy wysoki poziom niepewności. W tym czasie dzieci bez dysleksji mogą już zająć się analizą treści wypowiedzi, czy przeczytanych tekstów.
Dziecko z dysleksją ciężko pracuje nad tym, żeby zrozumieć wypowiedź. Stąd problemy z analizą i zrozumieniem treści wypowiedzi, opowiadań, zadań matematycznych etc., zapamiętywaniu, tempem pracy, wzmożoną męczliwością, itd.
Odzwierciedleniem tych trudności mogą być wady wymowy – trudności w artykulacji głosek w wyrazach lub trudności w wymawianiu trudniejszych słów, przestawianie głosek, czy liter w wypowiedziach pisemnych i dyktandach. Głos jest pod kontrolą słuchu. Jeżeli nie słyszę wyraźnie każdej głoski, tylko większe dźwiękowe „plamy”, jak mam mówić, czytać i pisać…
To, co napisałem wyżej, to oczywiście doskonale wiedzą rodzice dzieci z dysleksją, jak również one same. Chcę opowiedzieć teraz o tym, gdzie, z punktu widzenia metody Tomatisa leży źródło problemu.
Aby odbierać głoski, ucho musi być zdolne do bardzo szybkiego przetwarzania informacji. Więc, jak to jest z tym uchem?
Błona bębenkowa odbiera dźwięki na zasadzie rezonansu. Jeżeli do ucha docierają niskie dźwięki, to mózg powinien poprzez mięsień młoteczkowy i młoteczek rozluźnić ją, jeżeli wysokie – napiąć. Dźwięki mowy to szybkie następstwo wielu różnych częstotliwości i mięsień młoteczkowy powinien być w stanie dopasować napięcie błony bębenkowej się do zmieniających się głosek w ciągu ułamków sekund.
Gdy tak się nie dzieje, to już wiemy, …dziecko słyszy co drugą, co trzecią, co którąś z kolei głoskę.

Kluczowe dla sprawnego słuchania głosek jest zatem funkcjonowanie mięśnia młoteczkowego, który odpowiada za prawidłowe napięcia błony bębenkowej i szybkie dostosowywanie jej do częstotliwości odbieranych dźwięków.
Trening Tomatisa jest pierwszą metodą treningu słuchowego. Przed Tomatisem trening słuchowy po prostu nie istniał. Jest również metodą, która zawiera najwięcej mechanizmów, za pomocą których możemy trenować te funkcje uwagi słuchowej, które leżą u podłoża dysleksji.
Jedynie metoda Tomatisa umożliwia precyzyjną diagnozę problemów dziecka i stworzenie indywidualnego treningu słuchowego. Najczęściej w trakcie diagnozy okazuje się, że problem z mięśniem młoteczkowym nie jest jedynym wyzwaniem i celem treningu…
Czy trening słuchowy zastępuje pracę logopedy, czy ćwiczenie czytania. Absolutnie nie. Jedynie ją ułatwia, przyspiesza, a w przypadku cięższych postaci dysleksji w ogóle umożliwia jakikolwiek postęp.

Wymiary uwagi słuchowej

Słyszenie a słuchanie

„>

Metoda opracowana przez doktora Tomatisa poprawia funkcjonowanie różych obszarów uwagi słuchowej.
Słyszenie to recepcja dźwięku na poziomie fizjologicznym. Słuchanie jest procesem aktywnym.

Uwaga słuchowa składa się z wielu funkcji, które mają wpływ na nasze funkcjonowanie:

  • funkcja ochronna – tłumienie zbyt głośnych dźwięków. Gdy jest osłabiona mówimy o nadwrażliwości. Przejawia się również w innych modalnościach zmysłowych, np. dotyku.
  • funkcja orientacyjna – zdolność do lokalizacji źródła dźwięku. Jeśli ta funkcjajest zaburzona, trudno jest nam funkcjonować nawet w niewiekich grupach.
  • selektywność – pozwala na koncentrację uwagi nie tylko na najgłośniejszym źródle dźwięku, ale również na wybranym zakresie częstotliwości, lokalizacji, należącym do określonej osoby, niezależnie od dźwięków tzw. tła.
  • analiza dźwięków mowy. Zdolność do słuchania głoesek (fonemów) mowy i ich rozróżniania, pomimo tego, że trwają one ułamki sekund. Dysfunkcje w tym obszarze są podłożem dysleksji.
  • kontrolowanie własnej mowy, śpiewu, gry na instrumentach (feedback loop).
  • funkcja energetyzująca mózg. Muzyka bogata w wysokie częstotliwości dodają nam energii.Osoby z depresją często prezentują również deficyt w odbiorze wyższych częstotliwości.

Zastosowania

  • zaburzenia ze spektrum autyzmu
  • dysleksja, opóźniony rozwój mowy
  • trudności w koncentracji uwagi: ADD, ADHD
  • depresja
  • wspomaganie nauki języków obcych
  • wspieranie rozwoju dzieci z zespołami genetycznymi
  • wspieranie rozwoju dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym
  • koordynacja wzrokowo-ruchowa
  • trudności w uczeniu się
  • problemy emocjonalne
  • muzykalność: słuch muzyczny i emisja głosu

Dysleksja

Dysleksja to różnorodne trudności, których skutkiem jest problem w rozwoju umiejętności czytania. Podłożem tych trudności jest niedoskonałe funkcjonowanie ucha. Żeby usłyszeć każdą głoskę z osobna i przekazać tę informację do mózgu ucho w ciągu ułamka ułamka sekundy, po usłyszeniu jednej głoski, musi być gotowe na przyjęcie następnej. I nie chodzi tu o dłuuuugo trwające samogłoski, lecz o bardzo krótkie spółgłoski.

Kłopot jest z nimi taki, że mogą występować w grupach. Łatwiej jest usłyszeć słowo „woda”, niż „drżenie” lub „Szczebrzeszyn”. Problem w przygotowaniu ucha do słuchania może być związany z określonymi częstotliwościami i grupami spółgłosek. Odzwierciedleniem tych trudności są wady wymowy – trudności w artykulacji głosek w wyrazach. Głos jest pod kontrolą słuchu. Jeżeli nie słyszę wyraźnie każdej głoski, tylko większe dźwiękowe „plamy”, jak mam mówić, czytać i pisać…

Aby odbierać głoski, ucho musi być zdolne do bardzo szybkiego przetwarzania informacji. Musi być zdrowe, co oznacza, że ucho środkowe po prostu powinno być suche (znajdź skutecznych lekarzy, którzy pomogą Twojemu dziecku z alergią lub skłonnością do katarów i stanów zapalnych). Mięśnie ucha środkowego, odpowiadające za przygotowanie ucha wewnętrznego i utrzymanie napięcia błony bębenkowej, powinny pracować sprawnie i w skoordynowany sposób we wszystkich częstotliwościach. Jeśli tak nie jest – terapia słuchowa stanowi metodę, która została opracowana właśnie w celu poprawy funkcjonowania uwagi słuchowej.

Dysleksja. Mould. 1985

Mould (Brickwall House, East Sussex, England) przeprowadziła dwa badania, obydwa dotyczące dyslektycznych chłopców (Mould, 1985). Przeciętnie, ich „wiek czytania” wynosił od 4 do 5 lat mniej w porównaniu z wiekiem kalendarzowym. Umiejętność pisania była cofnięta jeszcze bardziej. Chłopcy chodzili do szkoły. Okres badania trwał 2 lata.

Pierwsze badanie rozpoczęło się w 1982. Uczestniczyło w nim 23 chłopców w wieku 10-15 lat. 12 z nich stanowiło grupę eksperymentalną, która otrzymała 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, 11 chłopców nie otrzymywała w tym czasie żadnej terapii.Drugie badanie rozpoczęlo się w 1983 roku. Brało w nim udział 24 chłopców. Połowa z nich odbyła 100-godzinną terapię Tomatisa. Jak poprzednio – grupa kontrolna nie korzystała z żadnej formy terapii. Wszystkie dzieci były badane co 6 m-cy przez okres 2 lat. Jakkolwiek, dla niektórych spośród zastosowanych testów odnajdujemy informację, że niektóre dane po 24 m-cach nie zostały zraportowane, dlatego zostały zastąpione przez miary po 18 m-cach.

Bateria testów obejmowała:

  • The Neale Reading Test (NRT), który mierzy szybkość czytania, dokładność i zrozumienie
  • The Wide Range Achievement Test (WRAT), Test Osiągnięć Szkolnych
  • The British Picture Vocabulary Scale (BPVS), Brytyjski Obrazkowy Test Słownikowy
  • The Fluency Test (FT), Test Płynności Językowej
  • The Myklebust Rating Scale (MRS), który mierzy ogólne trudności w uczeniu się.

Niestety dwa badania różnią się nieco zestawem stosowanych testów (Wyniki zostały przedstawione na poniższych wykresach. Przedstawiają one procent poprawy różnych obszarów umiejętności na zakończenie okresu obserwacji. Wyniki pokazują, że uczniowie, którzy otrzymali terapię Tomatisa poprawili swoje wyniki znacząco bardziej, niż grupa kontrolna. Najbardziej istotne różnice zostały odnotowane w kategoriach mierzących umiejętność czytania i mówienia.

brickwall 1982

brickwall1983

Istotne do odnotowania jest, że dane pokazują, iż poprawa była kontynuowana nawet po 6 miesiącach od zakończenia interwencji Tomatisa. Kontynuacja zmian zapoczątkowanych terapią Tomatisa jest zwana również rozszerzonym efektem Tomatisa”.

Terapia w praktyce

Czas trwania terapii

Liczba cykli słuchania muzyki zależy od wielu czynników, z których najistotniejsze to rodzaj i nasilenie problemów. W przypadku przeciętnego nasilenia trudności (np. dysleksja) przeciętnie potrzebujemy około 3 sesji, aby osiągnąć znaczącą poprawę funkcjonowania. W sytuacji nasilenia problemów (spektrum autyzmu) wskazanych jest co najmniej 6 sesji rocznie. Terapia może trwać nawet do 3-4 lat.

Procedura treningu słuchowego:

  • dzienna porcja muzyki to co najmniej godziny słuchania
  • pierwszy cykl co najmniej 30 godzin w ciągu 15 dni
  • przerwa po pierwszym cyklu – od 4 do 6 tygodni od zakończenia poprzedniego etapu
  • drugi cykl to co najmniej 16 godzin muzyki
  • kolejne 16-godzinne cykle mają miejsce co 6 do 8 tygodni
  • Równolegle z terapią (również pomiędzy cyklami) bardzo wskazana jest aktywna praca z głosem, np.:
    • głośne czytanie w domu (co najmniej 30 minut)
    • śpiew
    • terapia logopedyczna
    • trening emisji głosu

Podczas słuchania muzyki należy wyeliminować czynności, angażujące czynność słuchania i mowę oraz mięśnie twarzy. Nie są wskazane:

  • czytanie książek
  • oglądanie telewizji, słuchanie radia
  • prowadzenie rozmów
  • gry angażujące myślenie słowne (np. srabble)
  • jedzenie
  • żucie gumy

Wskazane aktywności podczas treningu to:

  • układanki
  • puzzle
  • rysowanie/malowanie
  • gry angażujące wyobraźnię wzrokową (myślenie słowne w małym natężeniu)
  • spacer w cichej okolicy
  • drzemka, sen 🙂

Terapia słuchowa z punktu widzenia pacjenta polega na słuchaniu muzyki przez słuchawki. Jest to odpowiednio dobrana muzyka Mozarta oraz chorały gregoriańskie.

Program terapii składa się z odpowiednio dobranych pod kątem pacjenta fragmentów muzyki z indywidualnie dopasowanymi przez Konsultanta Tomatisa parametrami, dotyczącymi:

  • tzw. 'bramkowania’ które powoduje ćwiczenie mięśni w uchu środkowym (efekt Tomatisa), przedsionka (zmysł równowagi) i struktur mózgu sterujących mechanizmami uwagi słuchowej
  • przewodnictwa powietrznego i kostnego w odniesieniu do opisanych powyżej elementów
  • lateralizacji – wzmacniania dominacji ucha prawego dla czynności powiązanych z mową
  • filtrów dolno- i górnoprzepustowych
  • aktywnej pracy z mikrofonem – ćwiczenia mowy przy użyciu ucha elektronicznego na kolejnych etapach treningu.

Program terapii powinien być zbudowany indywidualnie w oparciu o badanie uwagi słuchowej, które jest realizowane przy użyciu audiometru. Służy ono również do weryfikacji postępów treningu. Pierwsze zmiany w funkcjonowaniu są rejestrowane właśnie poprzez badanie, ponieważ zmiany rozwojowe są o wiele bardziej rozciągnięte w czasie. 

Selektywność

Selektywność to zdolność do odbierania pojedynczych i szybko następujących po sobie dźwięków (sekwencyjne przetwarzanie dźwięków). Ma ona krytyczne znaczenie dla rozróżniania dźwięków mowy, a więc dla analizy i syntezy słuchowej.

Jeżeli usłyszysz osoby mówiące w obcym języku, bardzo odległym fonetycznie od języka polskiego, najczęściej nie jesteś w stanie rozróżnić pojedynczych głosek i słów. Jest on zupełnie niezrozumiały (np. japoński, fiński etc.). Nie słyszysz wyrazów, a jedynie „plamy dźwiękowe”. Nasza zdolność do selektywności, tzn, szybkiego rozróżniania/analizy dźwięków) pracuje najlepiej dla tych zakresów częstotliwości, które są charakterystyczne dla języka ojczystego. Oczywiście, nie znając nawet włoskiego jesteśmy w stanie od razu usłyszeć i powtórzyć słowa a nawet zdania wypowiadane w tym języku, gdyż jest on dla nas bardzo bliski, jeśli chodzi o zakres częstotliwości.

Gdy dziecko ma trudności w tym zakresie, nie usłyszy pojedynczych głosek, lecz „plamy dźwiękowe”, „zbitki” dwóch, trzech głosek jako jeden dźwięk. W trakcie rozwoju kompensuje ten problem dzięki temu, że poznaje litery, zaprząga do pracy wyobraźnię i pamięć. Ćwiczy swój umysł po to, żeby pokonać ograniczenia uwagi słuchowej. Ćwiczenie jest dobre, ale dysleksja nigdy nie zostanie pokonana, a sukcesy w nauce i rozwoju zostają okupione nadludzkim wysiłkiem. Zresztą nie wszystkim dzieciom wystarcza woli walki, ambicji i intelektu, jak również wsparcia i pracy rodziców.
Skutkuje to problemami w słyszeniu i rozumieniu innych osób, opóźnionym rozwojem mowy, trudnościami w czytaniu, pisaniu, rozumieniem tekstu, rozumieniem zadań. Dziecko zamiast skupić się na treści i poszukiwaniu sensu skupia się na tym, żeby po prostu zrozumieć słowa.

Automatycznie pojawia się całe spektrum zaburzeń związanych z dysleksją, jak również trudności w przyswojeniu języka obcego.

Trening Tomatisa poprzez nagłe, losowe zmiany słyszanego zakresu częstotliwości ćwiczy selektywność i trenuje dwa ważne mięśnie w uchu środkowym oraz mózg, który nimi steruje w realizacji zmian, które dostosowują mechanizmy uwagi słuchowej do szybkich zmian natężenia i wysokości dźwięków. 

 

Tomatis
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.