Zaburzenia przetwarzania informacji słuchowych stanowią przyczynę wielu problemów dotyczących uczenia się i zachowania. Stymulacja słuchowa Tomatisa, uważa się, że stymuluje mielinizację dróg słuchowych i dlatego poprawia szybkość przetwarzania sygnałów dźwiękowych (Saccharin 2009). Żeby sprawdzić tę teorię, Ross-Swain (The Swain Center, Santa Rosa, California) porównała wyniki testów przed i po terapii 41 losowo wybranych klientów, którzy mieli problemy przetwarzania słuchowego (Ross-Swain, 2007)
Osoby badane (18 dziewcząt i 23 chłopców) w wieku od 4.3 do 19,8 lat (średnia wieku – 12.1). Wszystkie osoby przeszły przez trening Tomatisa, trwający w sumie 90 godzin i w tym czasie nie były poddawane żadnej innej terapii.
Efekt terapii był mierzony za pomocą testów:
TAPS (Test of Auditory Perceptual Skills)
TCC (Token Test for Children)
Badanie końcowe było wykonywane 8 do 12 tygodni po zakończeniu terapii.
TAPS mierzy różnorodne czynności audytywne:
Różnicowanie słuchowe – proces rozróżniania pomiędzy dźwiękami o różnych częstotliwościach, czasie trwania lub intensywności (natężeniu). Problem z różnicowaniem słuchowym powoduje problemy z czytaniem, mówieniem i pisaniem
Pamięć słuchowa odnosi się do zdolności do przypominania sobie sygnału akustycznego. Problem z tą zdolnością wpływa na zdolność zapamiętywania
Przetwarzanie słuchowe (określane także jako spójność słuchowa) jest zdolnością do interpretowania, organizowania i syntezy informacji słuchowej na wyższym poziomie funkcjonowania. Te umiejętności są konieczne do rozumienia słuchowego, myślenia przyczynowego i rozwiązywania problemów.
Interpretacja i rozumienie poleceń jest umiejętnością, która zależy od umiejętności słuchowych w/w
Wyniki TAPS są przedstawione w tabeli. Wyniki pomiędzy 37% i 68% przedstawiają przeciętny poziom wykonania.
Podtesty testu TAPS
Wynik przed terapią
Wynik po zakończeniu terapii 8,4 58,3
Dyskryminacja słuchowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>14,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>68,1</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, szereg liczb</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>9,7</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>46,0</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, szereg liczb wspak</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>19,1</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>37,4</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, słowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>12,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>48,5</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, zdania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>16,4</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>53,4</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Przetwarzanie słuchowe</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>23,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>56,6</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Rozumienie instrukcji</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>31,3</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>66,5</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Token test, który mierzy zdolność dziecka do wykonywania wypowiedzianych poleceń, pokazuje znaczący wzrost w obydwu: Wiek i Poziom skalach. Wynik punktowy Wieku wzrósł z 486 do 500 i Poziom z 486 do 499. To pokazuj, że Tomatis pomaga dzieciom lepiej rozumieć, pamiętać i wykonywać polecenia.</p>
<p><strong>Trudności (umiejętności) w uczeniu się i problemy z zachowaniem</strong></p>
<p>W tym obszarze przeprowadzono 10 badań. Wszystkie z wyjątkiem jednego ukazuja pozytywne efekty metody Tomatisa.</p>
<p>Dane, które są istotne statystycznie na poziomie istotności 95% i więcej zostały oznaczone literką „s”.</p>
<p>Rourke i in. (University of Windsor, Ontario, Canada) badał 25 uczniów z trudnościami w uczeniu się w wieku od 9 do 14 lat, obserwując ich w okresie 1 roku (Rourke, 1982). 16 z nich przeszło program Tomatisa, a 9 stanowiło grupę kontrolną. Osoby badane nie zostały przypisane o grup w sposób losowy, ale w obydwu grupach był zrównoważony, podobny poziom IQ.</p>
<p>Większość dzieci stanowili uczniowie szkół dla dzieci z trudnościami w uczeniu się lub otrzymywały dodatkową, specjalną edukację lub nauczanie indywidualne (lub tuto ring). Badanie nie informuje jak długo trwał program Tomatisa i jak był stosowany.</p>
<p>Zastosowano baterię testów. Niektóre były stosowane co 3 m-ce, inne zostały użyte na początku badania i po roku trwania obserwacji.</p>
<p>Na testy składały się:</p>
<ul>
<li>Test inteligencji Wechslera</li>
<li>Inwentarz osobowości dla Dzieci (PIC, Wirt, 1977), który bada opinie rodziców o zachowaniu dziecka i relacje w rodzinie</li>
<li>Szeroki Test Osiągnięć (WRAT, Jastak i Jastak, 1965), </li>
<li>Test Płynności wypowiedzi (Strong, niedatowany)</li>
<li>Test czytania (Gates i McCillop, 1962)</li>
<li>Grooved Pegboard Test (GPT, Klove, 1963, mierzący szybkość i dokładność koordynacji wzrokowo-ruchowej) </li>
</ul>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>9</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, wynik ogólny</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+5</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>0,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, skala słowna</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-2</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, skala pozasłowna</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+8</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>PIC, Skala przystosowania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-16</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT, Czytania, Wynik standaryzowany</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+6</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT, Arytmetyka, Wynik stand.</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-3</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność wypowiedzi</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+27</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+11</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Test czytania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+35</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+21</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>GPT, Wynik dominacji ręki</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-18</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-7,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Tabela 2 podsumowuje kluczowe wyniki, wszystkie spośród których uległy poprawie po interwencji metodą Tomatisa (ujemne zmiany w testach PIC i GPT wskazują poprawę)</p>
<p>Wilson i inni (North Shore University Hospital, Cornell University, N.Y.) badal 26 dzieci z zaburzeniami mowy w wieku przedszkolnym przez okres 9 m-cy (Wilson, 1982). 18 otrzymało terapię Tomatisa i specjalny program terapeutyczny, opracowany przez Wilsona, a 8 tylko program Wilsona. Wcześniejsze badanie pokazało, że program Wilsona jest skuteczny w pomocy dzieciom z zaburzeniami mowy. Raport z badania nie mówi nic o czasie trwania terapii Tomatisa.</p>
<p> </p>
<p>Bateria testów:</p>
<ul>
<li>WIG, test, w którym rodzice i nauczyciele oceniali dzieci w kategoriach szerokiego spektrum wyraźnych, obserwowalnych parametrów zachowania. Ten test został specjalnie stworzony na użytek niniejszego badania. Dodatkowo zawierał on niestandardowy test mierzący słuchowe „zamknięcie” i dźwiękowe naśladownictwo.</li>
</ul>
<p>Tabela podsumowuje wyniki. Ukazują one, że dzieci z grupy eksperymentalnej znacząco przewyższyły w wykonaniu te z grupy kontrolnej, również znacząco lub directionally, w znaczeniu komunikacji, audi tory closure i naśladownictwa dźwiękowego.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Wynik przed terapią</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Wynik po zakończeniu terapii</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>18</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WIG Ocena komunikacji</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Ocena rodziców</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>22</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Ocena nauczycieli</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>34</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>27</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Sfera Językowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Naśladownictwo językowe</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>86</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-9, s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Auditory closure???</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>38</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Bazując na obserwacjach rodziców i nauczycieli, dzieci w obydwu grupach znacząco rozwinęły swoje umiejętności komunikacyjne. Różnica pomiędzy grupą Tomatisa i grupą kontrolną osiągnęła istotność statystyczną. Szczegółowa analiza wykazała, że dzieci leczone przy użyciu Metody Toma tisa demonstrowały znacząco lepszą poprawę w wyrażaniu myśli (opinii) i uczuć.</p>
<p>Mould (Brickwall House, East Sussex, England) przeprowadziła dwa badania, obydwa dotyczące dyslektycznych chłopców (Mould, 1985). Przeciętnie, ich „wiek czytania” wynosił od 4 do 5 lat mniej w porównaniu z wiekiem kalendarzowym. Umiejętność pisania była nawet bardziej cofnięta. Chłopcy chodzili do szkoły. Okres badania trwał 2 lata.</p>
<p>Pierwsze badanie rozpoczęło się w 1982. Uczestniczyło w nim 23 chłopców w wieku 10-15 lat. 12 z nich było wyciąganych z klasy w celu przeprowadzenia 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, 11 chłopców nie otrzymywała w tym czasie żadnej terapii.</p>
<p>Wszystki dzieci były badane co 6 m-cy przeokres 2 lat.</p>
<p>Pierwsze badanie miało miejsce w 1982 roku. Brało w nim udział 23 chłopców, w wieku od 10 do 15 lat. 12 spośród nich otrzymało 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, składająca się z 11 uczniów nie otrzymała w tym czasie żadnej terapii. Drugie badanie rozpoczęlo się w 1983 roku. Brało w nim udział 24 chłopców. Połowa z nich odbyła 100godzinną terapię Tomatisa. Jak poprzednio – grupa kontrolna nie korzystała z żadnej formy terapii.</p>
<p>Wszyscy uczniowie byli badani co 6 m-cy w ciągu 2 lat. Jakkolwiek, dla niektórych spośród zastosowanych testów odnajdujemy informację, że niektóre dane po 24 m-cach nie zostały zraportowane, dlatego zostały zastąpione przez miary po 18 m-cach. 24 miesięczne dane zostały prawdopodobnie włączone do raportu końcowego (Gilmor & Mould, 1994).</p>
<p>Bateria testów obejmowała:</p>
<ol>
<li>The Neale Reading Test, który mierzy szybkość czytania, dokładność i zrozumienie</li>
<li>The Wide Range Achievement Test (WRAT), test osiągnięć szkolnych</li>
<li>The British Picture Vocabulary Scale (BPVS), Brytyjski Obrazkowy Test Słownika</li>
<li>The Fliuency Test, test płynności językowej</li>
<li>The Myklebust Rating Scale, który mierzy ogólne trudności w uczeniu się.</li>
</ol>
<p>Tabela przedstawia % poprawy różnych obszarów umiejętności na zakończenie okresu obserwacji. Wyniki pokazują, że uczniowie, którzy otrzymali terapię Tomatisa poprawili swoje wyniki znacząco bardziej, niż grupa kontrolna. Znaczące różnice zostały odnotowane w kategoriach mierzących umiejętność czytania i mówienia.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td rowspan=”2″ width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>1982</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>1983</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>11</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Neale – dokładność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>27</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>21</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>11</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Neale – rozumienie</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>19</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>7</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – umiejętność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>60</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>43</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>22</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – wymowa</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>53</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>18,s</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>53</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Bierna znajomość słownika (BPVS)</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>19</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>4 s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność słowna</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>52</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>39</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>sPupil Rating Scale</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>0 s</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td colspan=”5″ width=”469″ valign=”top”>
<p>Badania Brickwall, % zmiany</p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p> </p>
<p>Istotne do odnotowania jest, że dane pokazują, iż poprawa była kontynuowana nawet po 6 miesiącach od zakończenia interwencji Tomatisa. Kontynuacja zmian zapoczątkowanych terapią Tomatisa jest zwana również „rozszerzonym efektem Tomatisa”.</p>
<p>Przykład budowania efektu Tomatisa jest przedstawiony na wykresie:</p>
<p> </p>
<p>Kershner i in. (University of Toronto, Canada) śledzili rozwój 32 dzieci z trudnościami w uczeniu się (Kershner 1986/1). Na początku były one w wieku od 8 do 14 lat. Uczęszczały one do prywatnej szkoły, opiekującej się dziećmi z trudnościami w nauce. Przeciętna klasa liczyła 8 dzieci. Podejście szkoły bazowało na koncepcji Ortona-Gillinghama. Połowa spośród dzieci otrzymała terapię Tomatisa, pozostali, placebo; gdzie użyto urządzenie, które miało audio-wokalny feedback przez które przekazywano nieprzefiltrowaną muzykę przez standardowe słuchawki.</p>
<p>Grupa Tomatisa otrzymywała 6 godzin treningu tygodniowo. Każde dziecko odbyło 100 godzin terapii Tomatisa.</p>
<p>Grupa kontrolna brała udział w słuchaniu trwającym 40 minut dziennie. Ostatnia grupa, 10 uczniów nie otrzymała w tym czasie żadnej specjalnej interwencji..</p>
<p>Uczniowie byli badani przed eksperymentem i po roku. Rozwój 26 spośród 32 był kontynuowany jeszcze przez rok (Kershner, 1986/2).</p>
<p>Testy obejmowały:</p>
<ul>
<li>Wide Range Achievement Test (WRAT, Jastak & Jastak, 1978)</li>
<li>Test of Written Language (TOWL, Hamil & Larsen, 1983), test pisania</li>
<li>Test of Verbal Fluency, test płynności słownej (Reitan, 1983)</li>
</ul>
<p>Badania Kershnera są znane jako takie, które pokazują brak efektywności terapii, podczas gdy nie osiągnęły one statystycznej istotności, natomiast zmiany są dość wyraźne, jak widac to w tabeli.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td rowspan=”2″ width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>Rok 1</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>Rok 2</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>13</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – umiejętność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>4</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>2</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>-1</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – wymowa</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>1</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>6</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>0</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – arytmetyka</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>7</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>TOWL</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>5</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>1</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>17</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność słowna</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>13</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td colspan=”5″ width=”469″ valign=”top”>
<p>Badania Kershnera, % zmiany wyników standaryzowanych</p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p> </p>
<p>Gilmore (The Listening Centre, Toronto, Canada) badał rozwój 57 dzieci z trudnościami w uczeniu się, którzy byli leczeni w jego klinice (Gilmor, 1982)</p>
Wyniki terapii:
