Skip to main content

Autor: Mariusz Krzaczek

Dysleksja

O dysleksji

dysleksja, Tomatis

Dysleksja to różnorodne trudności, spośród których za główną uważa się problem w rozwoju umiejętności czytania.

Naukowcy wskazują tutaj na trudności w przetwarzaniu informacji słuchowych (fonemy) i wzrokowych (grafemy – litery) oraz w ich wzajemnej współpracy (ustanowienie trwałych skojarzeń pomiędzy fonemami i grafemami).
Przyjrzyjmy się bliżej funkcjonowaniu uwagi słuchowej u dziecka z dysleksją. Żeby usłyszeć każdą głoskę z osobna i przekazać tę informację do mózgu, ucho w ciągu ułamka sekundy, po usłyszeniu głoski, musi być gotowe na wysłuchanie kolejnej.

I nie chodzi tu o dłuuuugo trwające samogłoski. To nie one są problemem dla usłyszenia wyrazów, lecz o bardzo krótkie spółgłoski. Jeżeli tak nie jest, ucho odbiera wolniej głoski, niż są one „generowane”. Wychwytuje ono co drugą, co trzecią głoskę i w efekcie do mózgu docierają niezrozumiałe plamy dźwiękowe. Mózg staje przed nie lada wyzwaniem, w porównaniu z dziećmi bez tego rodzaju problemu, aby je rozpoznać.
Na szczęście, z czasem, również u dzieci z dysleksją buduje się dźwiękowy słownik słów i odpowiadających im znaczeń. W trakcie nauki pisania i czytania jest on rozszerzany o wzrokowe reprezentacje wyrazów. Dzięki temu słownikowi, gdy do mózgu nie docierają precyzyjnie wszystkie informacje, mózg dziecka z dysleksją wykonmuje dodatkową pracę.

Polega na stawianiu hipotez i „odgadywaniu” usłyszanych słów i zdań. Tej dodatkowej czynności towarzyszy wysoki poziom niepewności. W tym czasie dzieci bez dysleksji mogą już zająć się analizą treści wypowiedzi, czy przeczytanych tekstów.
Dziecko z dysleksją ciężko pracuje nad tym, żeby zrozumieć wypowiedź. Stąd problemy z analizą i zrozumieniem treści wypowiedzi, opowiadań, zadań matematycznych etc., zapamiętywaniu, tempem pracy, wzmożoną męczliwością, itd.
Odzwierciedleniem tych trudności mogą być wady wymowy – trudności w artykulacji głosek w wyrazach lub trudności w wymawianiu trudniejszych słów, przestawianie głosek, czy liter w wypowiedziach pisemnych i dyktandach. Głos jest pod kontrolą słuchu. Jeżeli nie słyszę wyraźnie każdej głoski, tylko większe dźwiękowe „plamy”, jak mam mówić, czytać i pisać…
To, co napisałem wyżej, to oczywiście doskonale wiedzą rodzice dzieci z dysleksją, jak również one same. Chcę opowiedzieć teraz o tym, gdzie, z punktu widzenia metody Tomatisa leży źródło problemu.
Aby odbierać głoski, ucho musi być zdolne do bardzo szybkiego przetwarzania informacji. Więc, jak to jest z tym uchem?
Błona bębenkowa odbiera dźwięki na zasadzie rezonansu. Jeżeli do ucha docierają niskie dźwięki, to mózg powinien poprzez mięsień młoteczkowy i młoteczek rozluźnić ją, jeżeli wysokie – napiąć. Dźwięki mowy to szybkie następstwo wielu różnych częstotliwości i mięsień młoteczkowy powinien być w stanie dopasować napięcie błony bębenkowej się do zmieniających się głosek w ciągu ułamków sekund.
Gdy tak się nie dzieje, to już wiemy, …dziecko słyszy co drugą, co trzecią, co którąś z kolei głoskę.

Kluczowe dla sprawnego słuchania głosek jest zatem funkcjonowanie mięśnia młoteczkowego, który odpowiada za prawidłowe napięcia błony bębenkowej i szybkie dostosowywanie jej do częstotliwości odbieranych dźwięków.
Trening Tomatisa jest pierwszą metodą treningu słuchowego. Przed Tomatisem trening słuchowy po prostu nie istniał. Jest również metodą, która zawiera najwięcej mechanizmów, za pomocą których możemy trenować te funkcje uwagi słuchowej, które leżą u podłoża dysleksji.
Jedynie metoda Tomatisa umożliwia precyzyjną diagnozę problemów dziecka i stworzenie indywidualnego treningu słuchowego. Najczęściej w trakcie diagnozy okazuje się, że problem z mięśniem młoteczkowym nie jest jedynym wyzwaniem i celem treningu…
Czy trening słuchowy zastępuje pracę logopedy, czy ćwiczenie czytania. Absolutnie nie. Jedynie ją ułatwia, przyspiesza, a w przypadku cięższych postaci dysleksji w ogóle umożliwia jakikolwiek postęp.

Wymiary uwagi słuchowej

Słyszenie a słuchanie

„>

Metoda opracowana przez doktora Tomatisa poprawia funkcjonowanie różych obszarów uwagi słuchowej.
Słyszenie to recepcja dźwięku na poziomie fizjologicznym. Słuchanie jest procesem aktywnym.

Uwaga słuchowa składa się z wielu funkcji, które mają wpływ na nasze funkcjonowanie:

  • funkcja ochronna – tłumienie zbyt głośnych dźwięków. Gdy jest osłabiona mówimy o nadwrażliwości. Przejawia się również w innych modalnościach zmysłowych, np. dotyku.
  • funkcja orientacyjna – zdolność do lokalizacji źródła dźwięku. Jeśli ta funkcjajest zaburzona, trudno jest nam funkcjonować nawet w niewiekich grupach.
  • selektywność – pozwala na koncentrację uwagi nie tylko na najgłośniejszym źródle dźwięku, ale również na wybranym zakresie częstotliwości, lokalizacji, należącym do określonej osoby, niezależnie od dźwięków tzw. tła.
  • analiza dźwięków mowy. Zdolność do słuchania głoesek (fonemów) mowy i ich rozróżniania, pomimo tego, że trwają one ułamki sekund. Dysfunkcje w tym obszarze są podłożem dysleksji.
  • kontrolowanie własnej mowy, śpiewu, gry na instrumentach (feedback loop).
  • funkcja energetyzująca mózg. Muzyka bogata w wysokie częstotliwości dodają nam energii.Osoby z depresją często prezentują również deficyt w odbiorze wyższych częstotliwości.

Home

  • Tomatis

    Dzieci i młodzież

    Metoda Tomatisa wspomaga rozwój

    • Dysleksja.
    • Opóźniony rozwój mowy.
    • ADHD.
    • Trudności w koncentracji uwagi.
    • Depresja i problemy emocjonalne.
    • Spektrum autyzmu.
    • Wspomaganie nauki języków obcych.
    • Słuch muzyczny.
    • Wzbogacanie barwy głosu (śpiew, recytacja).
  • Tomatis Dorośli

    Dorośli

    Metoda Tomatisa wspomaga rozwój

    • Depresja.
    • Problemy neurologiczne: afazja, demencja.
    • Trudności w koncentracji uwagi, chroniczne zmęczenie.
    • Wspomaganie nauki języków obcych.
    • Rozwój słuchu muzycznego, wzbogacenie barwy głosu (alikwoty, głos „kostny”).
  • Trening Tomatisa

    Trening słuchowy

    • Polega na słuchaniu muzyki filtrowanej przez Ucho Elektroniczne.
    • Parametry i sposób filtrowania muzyki są dobierane indywidualnie odrębnie dla każdej sesji treningu słuchowego.
    • Zależą od celu treningu, rodzaju trudności i wieku pacjenta.
    • Słuchanie filtrowanej muzyki stanowi ćwiczenie / reedukację mechanizmów uwagi słuchowej.
  • Muzykoterapia

    Zaproszenie

    Zapraszam Rodziców dzieci z dysleksją, problemami w nauce i funkcjonowaniu społecznym.
    Zapraszam rownież tych Rodziców, którzy chcą wspierać rozwój swoich dzieci.

    Zapraszam Dorosłych, ktorzy chcieliby poprawić jakość swojego życia.

    Jestem psychologiem i certyfikowanym Konsultantem Metody Tomatisa.
    Zajmuję się nią od ponad 10 lat.

    Diagnozę uwagi słuchowej w ramach terapii realizuję nieodpłatnie.

  • Czym jest Metoda Tomatisa?

    Metoda opracowana przez dra A.A. Tomatisa polega na stymulacji dźwiękowej ucha i mózgu przy pomocy dynamicznie filtrowanych dźwięków. Jej celem jest poprawa czynności słuchania, mechanizmów uwagi i barwy oraz siły głosu, jak również rozumienia i ekspresji mowy.
  • Etapy terapii

    Proces terapii składa się z etapów, podczas których codziennie są realizowane sesje treningu słuchowego.

    • W opracowanym przez dra Tomatisa modelu, pierwszy etap terapii trwa 15 dni. Każdego dnia pacjent słucha filtrowanej przez Ucho Elektroniczne muzyki przez co najmniej 2 godziny.
    • Drugi etap ma miejsce po 4-6 tygodniach przerwy, a kolejne, co dwa do trzech miesięcy.

    Długość trwania terapii, ilość cykli, potrzeba ich powtarzania zależą od wieku i rodzaju problemu dziecka.

    W zależności od rodzaju trudności dziecka do terapii są włączane sesje aktywne (ćwiczenie ekspresji mowy).

  • Badanie uwagi słuchowej

    Na początku terapii oraz przed rozpoczęciem kolejnych jej etapów ma miejsce diagnoza uwagi słuchowej. Jej celem jest stworzenie indywidualnego programu terapii.

    Opacowany przez dra Tomatisa Test Słuchowy jest przeprowadzany przy pomocy audiometru.
    W przypadku młodszych dzieci, trudności w realizacji testu przez pacjenta diagnoza jest realizowana na podstawie wywiadu i obserwacji.

  • Złożone filtry audio jako narzędzie terapeutyczne

    Na program treningu składa się muzyka Mozarta i chorały gregorianskie, które są modulowane przez opracowane przez dra Tomatisa złożone algorytmy filtrowania w Uchu Elektronicznym.

    Sposób filtrowania i inne parametry terapeutyczne są definiowane przez Konsultanta odrębnie dla każdej sesji treningowej.

    Do budowania indywidualnego programu potrzebna jest wiedza i doświadczenie. Mogą je tworzyć wyłącznie uprawnieni i przeszkoleni w tym zakresie Konsultanci Metody Tomatisa. Te kluczowe kompetencje posiadam i rozwijam od 2010 roku.


Zastosowania

  • zaburzenia ze spektrum autyzmu
  • dysleksja, opóźniony rozwój mowy
  • trudności w koncentracji uwagi: ADD, ADHD
  • depresja
  • wspomaganie nauki języków obcych
  • wspieranie rozwoju dzieci z zespołami genetycznymi
  • wspieranie rozwoju dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym
  • koordynacja wzrokowo-ruchowa
  • trudności w uczeniu się
  • problemy emocjonalne
  • muzykalność: słuch muzyczny i emisja głosu

Dysleksja

Dysleksja to różnorodne trudności, których skutkiem jest problem w rozwoju umiejętności czytania. Podłożem tych trudności jest niedoskonałe funkcjonowanie ucha. Żeby usłyszeć każdą głoskę z osobna i przekazać tę informację do mózgu ucho w ciągu ułamka ułamka sekundy, po usłyszeniu jednej głoski, musi być gotowe na przyjęcie następnej. I nie chodzi tu o dłuuuugo trwające samogłoski, lecz o bardzo krótkie spółgłoski.

Kłopot jest z nimi taki, że mogą występować w grupach. Łatwiej jest usłyszeć słowo „woda”, niż „drżenie” lub „Szczebrzeszyn”. Problem w przygotowaniu ucha do słuchania może być związany z określonymi częstotliwościami i grupami spółgłosek. Odzwierciedleniem tych trudności są wady wymowy – trudności w artykulacji głosek w wyrazach. Głos jest pod kontrolą słuchu. Jeżeli nie słyszę wyraźnie każdej głoski, tylko większe dźwiękowe „plamy”, jak mam mówić, czytać i pisać…

Aby odbierać głoski, ucho musi być zdolne do bardzo szybkiego przetwarzania informacji. Musi być zdrowe, co oznacza, że ucho środkowe po prostu powinno być suche (znajdź skutecznych lekarzy, którzy pomogą Twojemu dziecku z alergią lub skłonnością do katarów i stanów zapalnych). Mięśnie ucha środkowego, odpowiadające za przygotowanie ucha wewnętrznego i utrzymanie napięcia błony bębenkowej, powinny pracować sprawnie i w skoordynowany sposób we wszystkich częstotliwościach. Jeśli tak nie jest – terapia słuchowa stanowi metodę, która została opracowana właśnie w celu poprawy funkcjonowania uwagi słuchowej.

Autyzm. Badania Schiedecka. 2000

Autyzm jest kompleksowym, wielopłaszczyznowym zaburzeniem, na które do dnia dzisiejszego nie znaleziono jednego lekarstwa. Metoda Tomatisa również  nie uzurpuje sobie praw do bycia panaceum na zaburzenia z kręgu autyzmu. Jest interwencją, która pomaga dzieciom, chorym na autyzm lepiej funkcjonować. Dr. Alfred Tomatis ocenił, że jego metoda znacząco poprawia jakość życia u około 60% autystycznych dzieci (Neysmith-Roy, 2001). Spośród tych, na których terapia działa, około połowa odpowiada dość szybką poprawą, a druga połowa rozwija się raczej stopniowo. Jak dotąd nie znaleziono wyjaśnienia, dlaczego niektóre dzieci nie reagują na stymulację słuchową.

Zakres korzyści prezentuje się od raczej niewielkich do bardzo poważnych, łącznie z całkowitym powrotem do zdrowia w niektórych przypadkach (Neysmith-Roy, 2001, Ruben, 2004). Dowody kliniczne także pokazują, że bardziej intensywne użycie głosu matki  i długie sesje (prowadzone podczas snu) wydają się prowadzić do poprawy w 80%przypadków małych autystycznych dzieci (Wervoort, 2006). Schiedeck   (University of Salzburg) badał wpływ terapii Tomatisa na sprawność motoryczną, percepcję wzrokową i wymowę u dzieci i młodzieży ze średnim nasileniem autyzmu (Schiedeck, 2000). Grupa składała się z 20 osób. Różnili się oni umiejętnościami językowymi i cechowała się niskim poziomem ilorazu inteligencji (pomiędzy 50 – 80). Połowa grupy otrzymała 46 godzin terapii. Druga w tym czasie nie przechodziła żadnej terapii.

Bateria testów składał się z:

  • Test LOS KF 18, którego podtesty badają rozwój ruchowy (Eggert, 1974)
  • Dwa podtesty Testu Frostig’a, które określają poziom rozwoju percepcji wzrokowej (Frostig, 1987)
  • Test DLBT, który mierzy precyzję w wypowiadaniu słów.

Wykres terapie na dzieci z autyznemimg src=”images/Badania/bez nazwy.png” border=”0″ width=”529″ height=”319″ style=”display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;” /></p>

Dysleksja. Mould. 1985

Mould (Brickwall House, East Sussex, England) przeprowadziła dwa badania, obydwa dotyczące dyslektycznych chłopców (Mould, 1985). Przeciętnie, ich „wiek czytania” wynosił od 4 do 5 lat mniej w porównaniu z wiekiem kalendarzowym. Umiejętność pisania była cofnięta jeszcze bardziej. Chłopcy chodzili do szkoły. Okres badania trwał 2 lata.

Pierwsze badanie rozpoczęło się w 1982. Uczestniczyło w nim 23 chłopców w wieku 10-15 lat. 12 z nich stanowiło grupę eksperymentalną, która otrzymała 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, 11 chłopców nie otrzymywała w tym czasie żadnej terapii.Drugie badanie rozpoczęlo się w 1983 roku. Brało w nim udział 24 chłopców. Połowa z nich odbyła 100-godzinną terapię Tomatisa. Jak poprzednio – grupa kontrolna nie korzystała z żadnej formy terapii. Wszystkie dzieci były badane co 6 m-cy przez okres 2 lat. Jakkolwiek, dla niektórych spośród zastosowanych testów odnajdujemy informację, że niektóre dane po 24 m-cach nie zostały zraportowane, dlatego zostały zastąpione przez miary po 18 m-cach.

Bateria testów obejmowała:

  • The Neale Reading Test (NRT), który mierzy szybkość czytania, dokładność i zrozumienie
  • The Wide Range Achievement Test (WRAT), Test Osiągnięć Szkolnych
  • The British Picture Vocabulary Scale (BPVS), Brytyjski Obrazkowy Test Słownikowy
  • The Fluency Test (FT), Test Płynności Językowej
  • The Myklebust Rating Scale (MRS), który mierzy ogólne trudności w uczeniu się.

Niestety dwa badania różnią się nieco zestawem stosowanych testów (Wyniki zostały przedstawione na poniższych wykresach. Przedstawiają one procent poprawy różnych obszarów umiejętności na zakończenie okresu obserwacji. Wyniki pokazują, że uczniowie, którzy otrzymali terapię Tomatisa poprawili swoje wyniki znacząco bardziej, niż grupa kontrolna. Najbardziej istotne różnice zostały odnotowane w kategoriach mierzących umiejętność czytania i mówienia.

brickwall 1982

brickwall1983

Istotne do odnotowania jest, że dane pokazują, iż poprawa była kontynuowana nawet po 6 miesiącach od zakończenia interwencji Tomatisa. Kontynuacja zmian zapoczątkowanych terapią Tomatisa jest zwana również rozszerzonym efektem Tomatisa”.

Trudności w uczeniu się Rourke 1982

Rourke i in. (University of Windsor, Ontario, Canada) badał 25 uczniów z trudnościami w uczeniu się w wieku od 9 do 14 lat, obserwując ich w okresie 1 roku (Rourke, 1982)

Szesnastu z nich przeszło program Tomatisa, a 9 stanowiło grupę kontrolną. Osoby badane nie zostały przypisane o grup w sposób losowy, ale w obydwu grupach był zrównoważony, podobny poziom IQ.

Większość dzieci stanowili uczniowie szkół dla dzieci z trudnościami w uczeniu się lub otrzymywały dodatkową, specjalną edukację (nauczanie indywidualne). Badanie nie informuje jak długo trwał program Tomatisa i jak był stosowany.

Zastosowano baterię testów, które zastosowano przed rozpoczęciem terapii, a następnie po roku czasu. Na baterię testów składały się:

  • Skala inteligencji Wechslera
  • Inwentarz osobowości dla Dzieci (PIC, Wirt, 1977), który bada opinie rodziców o zachowaniu dziecka i relacje w rodzinie. Wynik ogólny testu określa poziom przystosowania dziecka.
  • Test Osiągnięć Szkolnych (WRAT, Jastak i Jastak, 1965),
  • Test Płynności Wypowiedzi (Strong, niedatowany)
  • Test Czytania (Gates i McCillop, 1962)
  • Grooved Pegboard Test (GPT, Klove, 1963) mierzący poziom dominacji ręki i koordynację wzrokowo-ruchową.

Na wykresie przedstawiono różnice wyników w poszczególnych testach pomiędzy badaniem po zakończeniu terapii i przed jej rozpoczęciem.

rourke

Trudności w uczeniu się

Zaburzenia przetwarzania informacji słuchowych stanowią przyczynę wielu problemów dotyczących uczenia się i zachowania. Stymulacja słuchowa Tomatisa, uważa się, że stymuluje mielinizację dróg słuchowych i dlatego poprawia szybkość przetwarzania sygnałów dźwiękowych (Saccharin 2009). Żeby sprawdzić tę teorię, Ross-Swain (The Swain Center, Santa Rosa, California) porównała wyniki testów przed i po terapii 41 losowo wybranych klientów, którzy mieli problemy przetwarzania słuchowego (Ross-Swain, 2007)

Osoby badane (18 dziewcząt i 23 chłopców) w wieku od 4.3 do 19,8 lat (średnia wieku – 12.1). Wszystkie osoby przeszły przez trening Tomatisa, trwający w sumie 90 godzin i w tym czasie nie były poddawane żadnej innej terapii.

Efekt terapii był mierzony za pomocą testów:

TAPS (Test of Auditory Perceptual Skills)

TCC (Token Test for Children)

Badanie końcowe było wykonywane 8 do 12 tygodni po zakończeniu terapii.

TAPS mierzy różnorodne czynności audytywne:

Różnicowanie słuchowe – proces rozróżniania pomiędzy dźwiękami o różnych częstotliwościach, czasie trwania lub intensywności (natężeniu). Problem z różnicowaniem słuchowym powoduje problemy z czytaniem, mówieniem i pisaniem

Pamięć słuchowa odnosi się do zdolności do przypominania sobie sygnału akustycznego. Problem z tą zdolnością wpływa na zdolność zapamiętywania

Przetwarzanie słuchowe (określane także jako spójność słuchowa) jest zdolnością do interpretowania, organizowania i syntezy informacji słuchowej na wyższym poziomie funkcjonowania. Te umiejętności są konieczne do rozumienia słuchowego, myślenia przyczynowego i rozwiązywania problemów.

Interpretacja i rozumienie poleceń jest umiejętnością, która zależy od umiejętności słuchowych w/w

Wyniki TAPS są przedstawione w tabeli. Wyniki pomiędzy 37% i 68% przedstawiają przeciętny poziom wykonania.

Podtesty testu TAPS

Wynik przed terapią

Wynik po zakończeniu terapii 8,4 58,3

Dyskryminacja słuchowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>14,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>68,1</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, szereg liczb</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>9,7</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>46,0</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, szereg liczb wspak</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>19,1</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>37,4</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, słowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>12,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>48,5</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Pamięć słuchowa, zdania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>16,4</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>53,4</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Przetwarzanie słuchowe</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>23,2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>56,6</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Rozumienie instrukcji</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>31,3</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>66,5</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Token test, który mierzy zdolność dziecka do wykonywania wypowiedzianych poleceń, pokazuje znaczący wzrost w obydwu: Wiek i Poziom skalach. Wynik punktowy Wieku wzrósł z 486 do 500 i Poziom z 486 do 499. To pokazuj, że Tomatis pomaga dzieciom lepiej rozumieć, pamiętać i wykonywać polecenia.</p>
<p><strong>Trudności (umiejętności) w uczeniu się i problemy z zachowaniem</strong></p>
<p>W tym obszarze przeprowadzono 10 badań. Wszystkie z wyjątkiem jednego ukazuja pozytywne efekty metody Tomatisa.</p>
<p>Dane, które są istotne statystycznie na poziomie istotności 95% i więcej zostały oznaczone literką „s”.</p>
<p>Rourke i in. (University of Windsor, Ontario, Canada) badał 25 uczniów z trudnościami w uczeniu się w wieku od 9 do 14 lat, obserwując ich w okresie 1 roku (Rourke, 1982). 16 z nich przeszło program Tomatisa, a 9 stanowiło grupę kontrolną. Osoby badane nie zostały przypisane o grup w sposób losowy, ale w obydwu grupach był zrównoważony, podobny poziom IQ.</p>
<p>Większość dzieci stanowili uczniowie szkół dla dzieci z trudnościami w uczeniu się lub otrzymywały dodatkową, specjalną edukację lub nauczanie indywidualne (lub tuto ring). Badanie nie informuje jak długo trwał program Tomatisa i jak był stosowany.</p>
<p>Zastosowano baterię testów. Niektóre były stosowane co 3 m-ce, inne zostały użyte na początku badania i po roku trwania obserwacji.</p>
<p>Na testy składały się:</p>
<ul>
<li>Test inteligencji Wechslera</li>
<li>Inwentarz osobowości dla Dzieci (PIC, Wirt, 1977), który bada opinie rodziców o zachowaniu dziecka i relacje w rodzinie</li>
<li>Szeroki Test Osiągnięć (WRAT, Jastak i Jastak, 1965), </li>
<li>Test Płynności wypowiedzi (Strong, niedatowany)</li>
<li>Test czytania (Gates i McCillop, 1962)</li>
<li>Grooved Pegboard Test (GPT, Klove, 1963, mierzący szybkość i dokładność koordynacji wzrokowo-ruchowej) </li>
</ul>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>9</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, wynik ogólny</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+5</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>0,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, skala słowna</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-2</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WISC, skala pozasłowna</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+8</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>PIC, Skala przystosowania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-16</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT, Czytania, Wynik standaryzowany</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+6</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT, Arytmetyka, Wynik stand.</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+2</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-3</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność wypowiedzi</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+27</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+11</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Test czytania</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+35</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>+21</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>GPT, Wynik dominacji ręki</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-18</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-7,s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Tabela 2 podsumowuje kluczowe wyniki, wszystkie spośród których uległy poprawie po interwencji metodą Tomatisa (ujemne zmiany w testach PIC i GPT wskazują poprawę)</p>
<p>Wilson i inni (North Shore University Hospital, Cornell University, N.Y.) badal 26 dzieci z zaburzeniami mowy w wieku przedszkolnym przez okres 9 m-cy (Wilson, 1982). 18 otrzymało terapię Tomatisa i specjalny program terapeutyczny, opracowany przez Wilsona, a 8 tylko program Wilsona. Wcześniejsze badanie pokazało, że program Wilsona jest skuteczny w pomocy dzieciom z zaburzeniami mowy. Raport z badania nie mówi nic o czasie trwania terapii Tomatisa.</p>
<p> </p>
<p>Bateria testów:</p>
<ul>
<li>WIG, test, w którym rodzice i nauczyciele oceniali dzieci w kategoriach szerokiego spektrum  wyraźnych, obserwowalnych parametrów zachowania. Ten test został specjalnie stworzony na użytek niniejszego badania. Dodatkowo zawierał on niestandardowy test mierzący słuchowe „zamknięcie” i dźwiękowe naśladownictwo.</li>
</ul>
<p>Tabela podsumowuje wyniki. Ukazują one, że dzieci z grupy eksperymentalnej znacząco przewyższyły w wykonaniu te z grupy kontrolnej, również znacząco lub directionally, w znaczeniu komunikacji, audi tory closure i naśladownictwa dźwiękowego.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Wynik przed terapią</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Wynik po zakończeniu terapii</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>18</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WIG Ocena komunikacji</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Ocena rodziców</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>22</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Ocena nauczycieli</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>34</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>27</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Sfera Językowa</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Naśladownictwo językowe</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>86</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>-9, s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Auditory closure???</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>38</p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Bazując na obserwacjach rodziców i nauczycieli, dzieci w obydwu grupach znacząco rozwinęły swoje umiejętności komunikacyjne. Różnica pomiędzy grupą Tomatisa i grupą kontrolną osiągnęła istotność statystyczną. Szczegółowa analiza wykazała, że dzieci leczone przy użyciu Metody Toma tisa demonstrowały znacząco lepszą poprawę w wyrażaniu myśli (opinii) i uczuć.</p>
<p>Mould (Brickwall House, East Sussex, England) przeprowadziła dwa badania, obydwa dotyczące dyslektycznych chłopców (Mould, 1985). Przeciętnie, ich „wiek czytania” wynosił od 4 do 5 lat mniej w porównaniu z wiekiem kalendarzowym. Umiejętność pisania była nawet bardziej cofnięta. Chłopcy chodzili do szkoły. Okres badania trwał 2 lata.</p>
<p>Pierwsze badanie rozpoczęło się w 1982. Uczestniczyło w nim 23 chłopców w wieku 10-15 lat. 12 z nich było wyciąganych z klasy w celu przeprowadzenia 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, 11 chłopców nie otrzymywała w tym czasie żadnej terapii.</p>
<p>Wszystki dzieci były badane co 6 m-cy przeokres 2 lat.</p>
<p>Pierwsze badanie miało miejsce w 1982 roku. Brało w nim udział 23 chłopców, w wieku od 10 do 15 lat. 12 spośród nich otrzymało 100 godzin terapii Tomatisa w ciągu 6 m-cy. Grupa kontrolna, składająca się z 11 uczniów nie otrzymała w tym czasie żadnej terapii. Drugie badanie rozpoczęlo się w 1983 roku. Brało w nim udział 24 chłopców. Połowa z nich odbyła 100godzinną terapię Tomatisa. Jak poprzednio – grupa kontrolna nie korzystała z żadnej formy terapii.</p>
<p>Wszyscy uczniowie byli badani co 6 m-cy w ciągu 2 lat. Jakkolwiek, dla niektórych spośród zastosowanych testów odnajdujemy informację, że niektóre dane po 24 m-cach nie zostały zraportowane, dlatego zostały zastąpione przez miary po 18 m-cach. 24 miesięczne dane zostały prawdopodobnie włączone do raportu końcowego (Gilmor &amp; Mould, 1994).</p>
<p>Bateria testów obejmowała:</p>
<ol>
<li>The Neale Reading Test, który mierzy szybkość czytania, dokładność i zrozumienie</li>
<li>The Wide Range Achievement Test (WRAT), test osiągnięć szkolnych</li>
<li>The British Picture Vocabulary Scale (BPVS), Brytyjski Obrazkowy Test Słownika</li>
<li>The Fliuency Test, test płynności językowej</li>
<li>The Myklebust Rating Scale, który mierzy ogólne trudności w uczeniu się.</li>
</ol>
<p>Tabela przedstawia % poprawy różnych obszarów umiejętności na zakończenie okresu obserwacji. Wyniki pokazują, że uczniowie, którzy otrzymali terapię Tomatisa poprawili swoje wyniki znacząco bardziej, niż grupa kontrolna. Znaczące różnice zostały odnotowane w kategoriach mierzących umiejętność czytania i mówienia.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td rowspan=”2″ width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>1982</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>1983</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>11</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>12</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Neale – dokładność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>27</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>21</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>11</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Neale – rozumienie</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>19</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>7</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – umiejętność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>60</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>43</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>22</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – wymowa</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>53</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>18,s</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>53</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Bierna znajomość słownika (BPVS)</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>19</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>4 s</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność słowna</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>52</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>39</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>sPupil Rating Scale</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>0 s</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td colspan=”5″ width=”469″ valign=”top”>
<p>Badania Brickwall, % zmiany</p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p> </p>
<p>Istotne do odnotowania jest, że dane pokazują, iż poprawa była kontynuowana nawet po 6 miesiącach od zakończenia interwencji Tomatisa. Kontynuacja zmian zapoczątkowanych terapią Tomatisa jest zwana również „rozszerzonym efektem Tomatisa”.</p>
<p>Przykład budowania efektu Tomatisa jest przedstawiony na wykresie:</p>
<p> </p>
<p>Kershner i in. (University of Toronto, Canada) śledzili rozwój 32 dzieci z trudnościami w uczeniu się (Kershner 1986/1). Na początku były one w wieku od 8 do 14 lat. Uczęszczały one do prywatnej szkoły, opiekującej się dziećmi z trudnościami w nauce. Przeciętna klasa liczyła 8 dzieci. Podejście szkoły bazowało na koncepcji Ortona-Gillinghama. Połowa spośród dzieci otrzymała terapię Tomatisa, pozostali, placebo; gdzie użyto urządzenie, które miało audio-wokalny feedback przez które przekazywano nieprzefiltrowaną muzykę przez standardowe słuchawki.</p>
<p>Grupa Tomatisa otrzymywała 6 godzin treningu tygodniowo. Każde dziecko odbyło 100 godzin terapii Tomatisa.</p>
<p>Grupa kontrolna brała udział w słuchaniu trwającym 40 minut dziennie. Ostatnia grupa, 10 uczniów nie otrzymała w tym czasie żadnej specjalnej interwencji..</p>
<p>Uczniowie byli badani przed eksperymentem i po roku. Rozwój 26 spośród 32 był kontynuowany jeszcze przez rok (Kershner, 1986/2).</p>
<p>Testy obejmowały:</p>
<ul>
<li>Wide Range Achievement Test (WRAT, Jastak &amp; Jastak, 1978)</li>
<li>Test of Written Language (TOWL, Hamil &amp; Larsen, 1983), test pisania</li>
<li>Test of Verbal Fluency, test płynności słownej (Reitan, 1983)</li>
</ul>
<p>Badania Kershnera są znane jako takie, które pokazują brak efektywności terapii, podczas gdy nie osiągnęły one statystycznej istotności, natomiast zmiany są dość wyraźne, jak widac to w tabeli.</p>
<table border=”1″ cellspacing=”0″ cellpadding=”0″>
<tbody>
<tr>
<td rowspan=”2″ width=”154″ valign=”top”>
<p> </p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>Rok 1</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>Rok 2</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Tomatis</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>Grupa kontrolna</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>N</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”147″ valign=”top”>
<p>16</p>
</td>
<td colspan=”2″ width=”169″ valign=”top”>
<p>13</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – umiejętność czytania</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>4</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>2</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>-1</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – wymowa</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>1</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>6</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>0</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>WRAT – arytmetyka</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>3</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>7</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>TOWL</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>5</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>1</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>17</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>8</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td width=”154″ valign=”top”>
<p>Płynność słowna</p>
</td>
<td width=”62″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>NA</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>23</p>
</td>
<td width=”85″ valign=”top”>
<p>13</p>
</td>
</tr>
<tr>
<td colspan=”5″ width=”469″ valign=”top”>
<p>Badania Kershnera, % zmiany wyników standaryzowanych</p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p> </p>
<p>Gilmore (The Listening Centre, Toronto, Canada) badał rozwój 57 dzieci z trudnościami w uczeniu się, którzy byli leczeni w jego klinice (Gilmor, 1982)</p>

RossSwaintabela

Wyniki terapii:

RossSwainwykres

Tomatis
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.